Antibiyotik direnci yoğun bakımlarda ölümcül sonuçlara yol açıyor

Türk Ağır Bakım Derneği Lideri Prof. Dr. Oktay Demirkıran, antibiyotik direncinin hastane ve ağır bakımda yatan hastalar için hala çok büyük bir sorun olduğunu söyledi. Prof. Dr. Demirkıran, antibiyotik direncinin en çok ağır bakımlarda ölümcül sonuçları olduğuna değinerek, bilhassa ağır bakım hastalarında çokça görülen sepsis yani yaygın enfeksiyon nedeniyle oluşan ölümcül tablo durumunda, birinci 1 saat içinde uygun antibiyotik tedavisine başlamanın, hayat kurtarıcı olduğuna dikkat çekti.

Pandemi sonrası dünyada yeterlice tırmanışa geçen antibiyotik direnci, ağır bakımlarda çok daha öldürücü sonuçlara yol açıyor. Dirençli enfeksiyonlarla uğraşta en kritik hastalar olan ağır bakım hastalarında bir an evvel enfeksiyon tedavisine başlanabilmesi ise, vefatla hayat ortasındaki ince çizgiyi oluşturuyor. Ağır bakım hastasında enfeksiyon görüldüğünde birinci 1 saat içinde uygun antibiyotiğe başlanmaması bile, tedavi muvaffakiyetini düşürüyor, hastanın daha uzun mühlet antibiyotik tedavisi almasına yol açabiliyor; bu da antibiyotik direncine taban hazırlıyor. Ayrıyeten tedavi mühleti uzadıkça, bu kere de fırsatçı mantar enfeksiyonlarının tabloya eklenme riski artıyor. Süreç, bu biçimde kısır döngüye girebiliyor. Türk Ağır Bakım Derneği Lideri Prof. Dr. Oktay Demirkıran, ağır bakım uzmanlarına, bir an evvel antibiyotik yazma yetkisinin verilmesi gerektiğini söyledi. Pandemi devrinde epey büyük bir hasta yüküyle karşı karşıya kalan ağır bakımların, tam bunun üzerine zelzelede de farklı bir yoğunluk yaşadığını kaydeden Prof. Dr. Demirkıran, ağır bakımlardaki son durum ve hastalar için en tehlikeli tablolardan biri olan antibiyotik direnci konusunda kıymetli bilgiler verdi.

“DEPREMDE, AĞIR BAKIMLAR DA BİR MÜDDET FONKSİYONSUZ KALDI”

Prof. Dr. Demirkıran, pandemi ile başlayan ağır bakımda farklılaşma sürecinin sarsıntıyla birlikte devam ettiğini söyleyerek “Deprem felaketinin ağır bakımlar üzerindeki en olumsuz yanı, birtakım hastanelerin maalesef kullanılmaz hale gelmesi, yıkılmasıydı. Ağır bakım sayılarında azalma gerçekleşti. Oradaki ağır bakım ihtiyacı olan, göçük altından çıkarılan ezilme (crush) sendromu olan hastalar, daha uzak vilayetlere götürülmek zorunda kalındı. Artık yavaş yavaş kendimize geliyoruz. Zelzele felaketi yaşayan yerlerdeki ağır bakımlar tekrar eski aktivasyonlarını kazandılar” dedi.

“ENFEKSİYONLA ÇOK SIK KARŞILAŞTIK”

“ANTİBİYOTİK DİRENCİ ÇOK BÜYÜK TEHLİKE” Antibiyotik direncinin bütün dünyada olduğu üzere ülkemizde de artan çok önemli bir sorun olduğuna değinen Prof. Dr. Demirkıran, kelamlarını şöyle sürdürdü: “Bu kadar fazla ve çeşitte yaygın antibiyotik kullanımı, daha dirençli mikroorganizmaların ortaya çıkmasına, dirençli suşların oluşmasına yol açtı. Pandemi periyodunda de mecburen bağışıklık sistemini baskılayıcı ilaçlar çok yaygın olarak kullanıldı ve bu hastalarda enfeksiyonları kolaylaştırdı. Tekrar bağışıklık sistemi baskılanmış hastalar yaşlı hastalar ile diyabetik hastalarda bu durum kolaylıkla meydana gelebildi. Akılcı antibiyotik kullanımı bu nedenle çok hayati kıymet taşıyor.”

“YOĞUN BAKIM UZMANLARINA DA ANTİBİYOTİK YAZMA HAKKI VERİLMELİ”Akılcı antibiyotik kullanımının yalnızca enfeksiyona en uygun antibiyotiğin verilmesi değil, tedaviye “zamanındaö başlanması manasına da geldiğini vurgulayan Prof. Dr. Demirkıran, “Asıl sorun burada, daha uzun periyodik antibiyotik kullanmaya mahzur olacak bir durum var: Enfeksiyonla ne kadar erken başa çıkabilirseniz, o kadar kısa periyodik antibiyotik kullanırsınız. Bizim de dikkat çekmeye çalıştığımız en kıymetli mevzulardan biri bu. Ağır bakımda hizmet veren ağır bakım uzmanlarının, ağır bakım sorumlusu hekimlerin bilhassa sepsis üzere bir durumda, literatürlerin de yazdığı üzere, birinci 1 saat içerisinde antibiyotik tedavisine başlamasının vefat oranını gitgide azaltılacağı göz önünde tutulduğunda, antibiyotik kullanma ve yazma hakkının ağır bakımcılarda da olması gerektiği üzerinde çok şiddetle duruyoruz ve bu hakkı elde edebilmek için hala uğraşıyoruzö biçiminde konuştu.

“ENFEKSİYON, AĞIR BAKIM HASTASININ BAHTI DEĞİLDİR”Enfeksiyonun, “yoğun bakımda yatan hastanın mukadderatı olmadığının altını çizen Prof. Demirkıran, kelamlarını şöyle noktaladı: “Yani bu, normalleştirilemez. Münasebetiyle vaktinde antibiyotik tedavisine başlayıp enfeksiyonu denetim altına alabilmemiz gerekiyor. Şu andaki uygulamada, antibiyotikler enfeksiyon hastalıkları uzmanının onayı ile kullanabiliyor. Bu doğal ki büyük kentlerde büyük hastanelerde kolaylıkla gerçekleştirilebilecek bir durum. Fakat enfeksiyon hastalıkları uzmanına her vakit ulaşılamayan yerlerde, gece yarısı sonrası durumlarında, acil bir durumda birinci 1 saatte antibiyotik tedavisinin başlanması gereken durumlarda, bu onamı almak için müddet uzayabiliyor. Maalesef ki hastalık daha şiddetli bir hale gelebiliyor. O yüzden ısrarla vurguluyorum ki ağır bakımcılar da antibiyotik yazma hakkına sahip olmalıdır. Antibiyotik tedavisine başlanması da bir enfeksiyon varsa, ampirik dediğimiz bu enfeksiyonu tedavi edebilecek antibiyotiklere çabucak başlanır ve tedavinin çabucak öncesinde hastadan uygun kültürler alınarak bunların 2-3 gün içerisinde çıkan sonuçlarına nazaran üreyen mikroorganizma belirlenir. Ona nazaran de o  mikroba tesirli olan antibiyotik nedir ortaya çıkar ve tedavi şekillendirilir. Antibiyotik azaltılabilir, büsbütün kesilebilir ya da devam edilebilir. Bu sayede de antibiyotiklere karşı olan direnç azaltılabilir ve hastalar muvaffakiyetle tedavi edilebilirler.ö

Görüntü dökümü: ————————Prof. Dr. Oktay Demirkıran röp

-Genel ve ayrıntı görüntüler

– Karabulut