Dildâ'ya Mektuplar
Özlem Gök 
Ömrüm azalıyor biliyorum,
Çok zamanım kalmadı.
Ne sen beni tanıyabildin,
Ne de seni tanıyabilmeme müsade ettin.
Bir tek düşlerimde tanıyabildim seni.
Arada bir kafam nahoşken sana uğrardım,
Ellerime alıp avuç içlerimle severdim seni,
Rüzgar bulutunda sevişirdik hatta kimi zaman.
Bedenim koynuna teslimdi,
Özgürlük kokmaya başlardı nefeslerimiz,
Yeryüzü inlemelerimize kulak kabartırdı,
Yine de seni sevmek çokça güzeldi.
Arada bir rüyalarıma misafir olurdun,
Oyalardın beni dudaklarında gezinen sözlerinle,
Başımı döndürürdün,
Bir peri gibi gezinirdin dört bir yanımda,
Böyle başlamıştı maceramız,
Böyle kuruluydu ütopyamız,
Hikayemiz hep sonrasında saklıydı.
Buna "kader mi" denir?
Yoksa kuru bir umut parçası mı?
Bilemiyorum.
Belki de aşka fazla aşıktım,
Belki de yüreğim fazlaydı bunca yığına,
Böylesiyle yollarımız yola geldi ama,
Yine de seni sevmek çokça güzeldi.
