Diyarbakır surlarında diriliş devam ediyor
DİYARBAKIR BÜYÜKŞEHİR BELEDİYESİ, KENTİN TARİHİ VE KÜLTÜREL YAPILARININ AYAĞA KALDIRILMASINDAN KENTSEL ÇÖKÜNTÜ ALANLARININ ŞEHRE KAZANDIRILMASINA KADAR BİRÇOK YÜRÜTTÜĞÜ İMAR FAALİYETİ SONUÇ VERMEYE BAŞLADI.
ecloud
Diyarbakır Büyükşehir Belediyesi, kentin tarihi ve kültürel yapılarının ayağa kaldırılmasından kentsel çöküntü alanlarının şehre kazandırılmasına kadar birçok yürüttüğü imar faaliyeti sonuç vermeye başladı.
İmar ve Şehircilik Daire Başkanlığınca 2020’de “Surlarda Diriliş Başlıyor” mottosuyla başlatılan restorasyon çalışmaları çerçevesinde; 1’inci etapta Urfa Kapıyı koruyan 2 burç, Ben u Sen Burcu (Ulu Beden), Yedi Kardeş Burcu, Nur Burcu ve Selçuklu Burcu gibi en bilindik ve en nitelikli burçlar dâhil olmak üzere toplam 6 burç ve onları birbirine bağlayan sur duvarları restorasyonu tamamlandı, çevre düzenleme çalışmaları ise devam ediyor.
2’nci etapta yer alan toplam 13 burç restorasyonu, Amida Höyük çevresine istinat duvarı, hafriyat ve çevre düzenleme çalışmaları tamamlandı. 3. etap çalışmaları çerçevesinde, Dağkapı burçları, Tek Beden ile 7,8 nolu burçlarında ise çalışmalar tamamlandı. 5. etapta ise İçkale Surlarından başlayarak 950 metre, Dicle Vadisine bakan ve surların en çok tahrip olmuş kısmın restorasyon ediliyor. 6’ncı etap çalışmalarında 39-40 nolu burç ve sur duvarlarında restorasyon devam ediyor. Çalışmalar çerçevesinde tehlike arz ettiği 1. etapta acil müdahale edilen Urfa Kapının yanında yer alan 21 ve 22 nolu burçların esaslı onarımı yapılıyor.
3. etap restorasyon çalışmaları çerçevesinde 7 ve 8 nolu yapılan kazıda, Kanuni Sultan Süleyman tarafından halkın su ihtiyacının karşılanması için 1543’te yaptırılan ve 1930 yılına kadar kentin ihtiyacını karşılayan su şebekesi bulundu. Yapım tarzı ve biçimlerinden farklı dönemlere ait olduğu, en üstte bulunan künklerin yakın dönem Osmanlı dönemine, daha derinlerdeki künklerin ise Roma dönemine ait olduğu belirlendi.
5’inci etap sur restorasyon çalışmaları çerçevesinde 71 ve 72 nolu burçlar arasında kazı çalışmalarında, yapılış şekli ve üzerindeki motiflerden yola çıkarak milattan sonra 330’lu yıllara tarihlenen 1700 yıllık amfora (bir tür testi) gün yüzüne çıkarıldı.
Bölgede ilk kez görüldüğü için önem arz eden zeytinyağı veya şarap taşımacılığında kullanılan sivri dipli amforanın Geç Roma-Erken Bizans Dönemi’ne ait olduğu değerlendiriliyor.
