Nezihe Meriç’ten sinema için bir anlatı: Oradan da Geçti Kara Leylekler

Oradan da Geçti Kara Leylekler Nezihe Meriç’in kaleminden, sinematografik bir anlatımla, çocuk yaşta köyden kapıcı...

Nezihe Meriç’ten sinema için bir anlatı: Oradan da Geçti Kara Leylekler

Oradan da Geçti Kara Leylekler Nezihe Meriç’in kaleminden, sinematografik bir anlatımla, çocuk yaşta köyden kapıcı dairesine göçen İsmidal ve Hüseyin ile, apartmanda yaşayanların çok istikametli değişiminin hikayesi.

Bir yanda, kollarındaki uzun sepetler dışında değişmeyen kocalarla, işe gittikleri meskenlerde isimleri da, kendileri de farklılaşan bayanların yaşadıkları; öbür yandaysa, bu değişimi lisana getirmek isterken kendileriyle de karşı karşıya kalan kentliler var Oradan da Geçti Kara Leylekler’de.

Sayfa: 80

“HERKES GÜL’Ü SEVİYOR”

Sonra, artık herkes Gül’ü seyrediyor. Ortada duyulmayan gizemli bir soluk almayışın sesi var: Tanrım! O nasıl bir topuklama oynamak o denli. O ne incelik, o ne şaşırtan bir anlatım gücü. Bu kız diye düşünülüyor, raks ederek, tüm acılarını, tüm sorularını, meselelerini tabir ediyor işte. Evet fakat bu türlü açıklanabilir bu oynayış. Kimseleri görmüyor. Dalmış müziğin ölçüsüne, hesaplaşıyor güya ömürle, dünyayla, onu yaratanla. Kaşları bir çatılıyor, bir açılıyor. Topuğu yere, değip değip kalkıyor.”