Zafer Partisi’nden kız öğrencilerin okullaşma sorununa tepki

Zafer Partisi Bürokrasi ile Bağlar ve Sivil Toplum Kuruluşlarından Sorumlu Genel Lider Yardımcısı Esmaül Hüsna Aslan, ” Milli Eğitim Bakanlığı‘nın açıkladığı 2021-2022 örgün eğitim istatistiklerine nazaran 866 bin kız öğrenci eğitimden uzak bırakıldı. Buradaki 800 bini aşkın bir sayı kabul edilemez. MEB’in kendi sunduğu bilgilere nazaran daha da vahim bir tablo var” dedi.

Zafer Partili Esmaül Hüsna Aslan; MEB bilgileriyle okullaşma oranı, Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) bilgileriyle yoksulluk oranı ve sığınmacı meselelerine dikkat çekti. Aslan, “Önceki yıllarda olduğu üzere, eğitim düzeyi yoksullukta ana etkenlerden biri olmaya devam etti” diyen Aslan, “TÜİK hesaplamasına nazaran okur-yazar olmayanların yüzde 27,7’si, bir okul bitirmeyenlerin yüzde 24,4’ü, lise altı eğitimlilerin yüzde 13,8’i, lise ve dengi okul mezunlarının ise yüzde 7,8’i fakir olarak hesaplandı. Yükseköğretim mezunlarında ise yoksulluk yüzde 2,6 olarak belirlendi.” dedi.

“MEB’in açıkladığı 2021-2022 örgün eğitim istatistiklerine nazaran ise 866 bin kız öğrenci eğitimden uzak bırakıldı” açıklaması yapan Aslan, “Buradaki 800 bini aşkın sayı kabul edilemez. MEB’in kendi sunduğu bilgilere nazaran daha da vahim bir tablo var” diye konuştu.

“ÖZ KAYNAKLARIMIZI KENDİ EVLATLARIMIZA HARCASAK, BİRÇOK ŞEYİ DAHA SÜRATLİ BAŞARABİLİRDİK”

Aile ve Toplumsal Hizmetler Bakanı Derya Yanık’ın Türkiye’nin sığınmacılara yönelik insani yardımda öz kaynaklarından yaklaşık 45 milyar dolar harcadığı kelamlarını hatırlatan Aslan, “Biz bu öz kaynaklarımızı kendi evlatlarımız için, geleceğimiz için harcasak birçok şeyi daha süratli başarabilirdik. Ülkedeki her tahlil için ortaya atılan tekliflerin devamında ‘kaynak nerede?’ sorusunu soran iktidara, ‘demek ki istenildiğinde kaynak bulunabiliyormuş’ demek istiyorum” dedi. Zafer Partili Esmaül Hüsna Aslan’ın açıklamaları şöyle:

“EN BÜYÜK SORUN KIZ ÇOCUKLARININ OKULLAŞMASINDA”

“Ben de bir bayan siyasetçi olarak, toplumun her kesitinde unutulan olarak, uğraş etmeye devam ediyorum. Bayanların, kız çocuklarının, öğrencilerin çabasına dayanak vermek için elimden gelen çabayı sarf ediyorum. Her ne olursa olsun, çocuklar okumalı, kız çocukları da okumalı. Ülkemizin güneydoğusunda eğitimlerinin önüne geçilen kız çocuklarının durumlarını biliyoruz. 25 kişilik sınıflarda kaçar çocuk yerleştirildiğini biliyoruz. Bunlar aşılacak problemler olsa da en büyük sorun kız çocuklarının okullaşmasında. Çağdaş Hayatı Destekleme Derneği datalarına nazaran, şu anda eğitim görmesi gereken 800 binden fazla kız çocuğu, okulda değil. Bu tablo, kabul edilemez! Ulusal Eğitim Bakanlığı’nın (MEB) açıkladığı 2021-2022 örgün eğitim istatistiklerine nazaran ise 866 bin kız öğrenci eğitimden uzak bırakıldı. Buradaki 800 bini aşkın sayı kabul edilemez. MEB’in kendi sunduğu bilgilere nazaran daha da vahim bir tablo var. Eğitim sisteminin geldiği noktadan ötürü yeni bir ülke yaratacak kadar sayıdaki çocuğumuz mecburî eğitimden yoksun bırakılıyor, geleceğimiz karartılıyor. Yeniden ÇHD bilgilerine nazaran, bilhassa eğitime erişimde kız çocuklarımıza karşı yapılan ayrımcılık, şiddetini daha da artırmış.

“KADERLERİNE TERK EDİLMELERİ MANASINA GELİYOR”

Kamusal eğitim tam da dezavantajlı kümelerin erişim hakkını sağlama fonksiyonunu görmeli. Kız çocukları ve oğlan çocukları ortasında okullaşma oranında daima fark vardı. Ne yazık ki bu makasın giderek açıldığını görüyoruz. Kız çocuklarının okullaşma oranının düşük olması ve eğitim basamağı yükseldikçe azalması demek bu çocukların erken evlilik, mesken içi şiddet, mesken içi emekte kullanılma, çocuk personel olma üzere meselelerle müsabakası demek. Kız çocuklarının bilhassa yoksullukla kesişen dezavantajlı olma durumu, kırılamayacak bir döngünün içinde bahtlarına terk edilmeleri manasına geliyor.

“YÜKSEKÖĞRETİM MEZUNLARINDA YOKSULLUK YÜZDE 2,6 OLARAK BELİRLENDİ”

Önceki yıllarda olduğu üzere, eğitim düzeyi yoksullukta ana etkenlerden biri olmaya devam etti. TÜİK hesaplamasına nazaran okur-yazar olmayanların yüzde 27,7’si, bir okul bitirmeyenlerin yüzde 24,4’ü, lise altı eğitimlilerin yüzde 13,8’i, lise ve dengi okul mezunlarının ise yüzde 7,8’i fakir olarak hesaplandı. Yükseköğretim mezunlarında ise yoksulluk yüzde 2,6 olarak belirlendi. TÜİK bilgilerine nazaran, izafi yoksulluk, maddi ve toplumsal yoksunluktan kaynaklı olarak yoksulluk riski altındaki şahısların oranı yüzde 32,6 olarak ölçüldü. Bu durum, yoksulluk ve toplumsal dışlanma riski altında olarak tanımlanıyor. İzafi yoksulluk, maddi ve toplumsal mahrumluk ve düşük iş yoğunluğu göstergelerinin en az birinden mahrum olma durumu olarak açıklanan ‘yoksulluk yahut toplumsal dışlanma riski’ birinci defa hesaplandı. TÜİK datalarına nazaran, yaş kümeleri dikkate alındığında, 0-17 yaş kümesinde riskli nüfus yüzde 42,7 olarak belirlenirken, 18-64 yaş ortasında yüzde 30,2, 65 yaş üzerinde ise yüzde 20,5 olarak ölçüldü.

“TOPLUMUN GERÇEKLERİNDEN UZAKLAŞTIRILIYOR”

Özellikle Güneydoğu ve Doğu Anadolu Bölgesi’nde 14 yaş üzerindeki kız çocuklarının eğitime ulaşması hayli sıkıntılı görünüyor. Kız çocuklarının pandemide, uzaktan eğitim periyodunda konut içi emeği ve bakım emeğini üstlendiklerini görüyoruz. Devamsızlık oranlarına baktığımızda tekrar önemli bir formda dezavantajlı görüyoruz fakir kız çocuklarını. Okula kayıt yaptırsalar bile devamsızlıkları orta gelirli bir aileye nazaran daha fazla oluyor. Yeni jenerasyonda zati aşikâr bir eğitim sıkıntısının olduğunu görebiliyoruz. Eğiticilerin liyakati ve kalitesi, çocukların kâfi beslenmesiyle kâfi vitamini alması üzere etkenler eğitim kalitesini de etkiliyor. Çocukların uygun beslenmesi, eğitimcilerin donanımlısı olması gerekiyor. Teknolojiyi eğitime ne kadar çok katarsak, o kadar çok faydasını kullanmış oluruz. Lakin ne yazık ki bilinçsiz ebeveynler ve eğiticilerle birlikte çocuklar teknolojiye bağımlı hale getirilerek toplumun gerçeklerinden uzaklaştırılıyor.

“SIĞINMACI SORUNUNU ÇÖZMEDEN BİZ BU İŞİN ALTINDAN KALKAMAYIZ”

“Erkek ve kız çocuklar, kâfi beslenmeyle gerekli vitaminlerini alarak gelişimlerini sağlamalı diyoruz. Eğiticilerin donanımlı olarak gerekli bilgi birikimlerini çocuklara aktarması gerektiğini söylüyoruz. Bugün hoş yetişecek bir çocuk 20-30 sene sonra aldığı bilgilerin, eğitiminin karşılığını yeniden bize verecek. Biz, ektiğimiz tarladan kaliteli eser almak istiyorsak o tarlaya âlâ bakmalı, hoş bakmalı, şefkatli olmalı, sevmeliyiz. Alışılmış eğitimde kâfi beslenme ve eğitimcilerin yanı sıra bir de tüm dünyadaki sıkıntılara ek olarak; ülkemizde artı bir yük, sığınmacı sorunu da var. Suriye savaşından bu yana en fazla sığınmacı kabul eden ülkeler ortasındaki Türkiye’de, çok sayıda mülteci çocuk bulunuyor. Tüm eğitim prensiplerimizi, çocuklarımızın beslenmeleri, eğiticilerin liyakatini ve eğitim sistemini rayına oturtsak bile sığınmacı sorununu çözmeden biz bu işin altından kalkamayız.”